Geef me de ruimte! Dat was – en is – één van de favoriete boeken uit mijn jeugd. Over Marije, een 15-jarig meisje uit Brugge dat door haar vader wordt gedwongen met een van de vervelendste mensen van de stad te trouwen. Om dit lot te voorkomen, vlucht ze weg van huis om in Frankrijk een beter heenkomen te zoeken. Marije verandert haar naam in Marie-Claire en reist als troubadour samen met Berton de Fleur door Frankrijk, in de sporen van het Franse ridderleger dat verwikkeld is in de Honderdjarige Oorlog met Engeland. Marije en Berton leven een avontuurlijk leven. Moedig, vrij en op hun eigen voorwaarden. Tot op de dag van vandaag geweldig inspirerend als je het mij vraagt.
Misschien ken je het boek. Misschien ook niet, dan kan ik het je aanraden 🙂 Maar wat heeft ’t nou met jou te maken? Jouw ruimte wordt niet ingeperkt door een dominante vader en een gedwongen huwelijk, hoop ik. En ook niet door een oorlog die honderd jaar duurt. En toch… voel jij de ruimte om vrij en op je eigen voorwaarden te leven? Bepaal jij je eigen lot, net zoals Marije? Of voel je je gevangen?
Gevangen in je hoofd
Gevangen door de gedachten in je hoofd, die nooit lijken te stoppen. Opgeslokt door allerlei ruis van buitenaf, die je hoofd nog voller maakt en je energie wegzuigt. Ruis van social media, van mensen die iets van je willen en van overvolle to-do lijstjes. Maar ook van nadenken in kringetjes over wat je niet meer wil en wat je wel graag zou willen, zonder nou echt grip te krijgen op hoe je dat voor elkaar krijgt. Vermoeiend… Tien tegen een dat je snakt naar wat meer ruimte!
Ruimte in je hoofd
Roep een halt toe aan de voortrazende trein van gedachten, indrukken en informatie die je hoofd voortdurend op hol brengt. Besef dat je zelf op de stopknop mag drukken! Zeg letterlijk ‘stop’ tegen jezelf en haal even diep adem. En vraag je dan eens af waar bij jou die ruis in je hoofd eigenlijk vandaan komt. Is dat van mail, social media en berichtjes op je smartphone? Begin eens met de meldingen van je mailbox uit te schakelen op je telefoon. En als je echt het heft in eigen handen wil nemen, verwijder dan eens een social media app van je telefoon. Ik heb zelf onlangs de Facebook app verwijderd van mijn telefoon, wat een rust! En heel eerlijk, ik mis het niet eens 🙂
Ruimte tussen je gedachten
Als je de grootste ruis hebt aangepakt, zet je de volgende stap om nog meer ruimte in je hoofd te maken. Door letterlijk ruimte tussen je gedachten toe te laten. Hè? Ruimte tussen je gedachten, hoe dan? Dat doe je door iets anders te doen dan denken. Niet zomaar iets, maar dingen met een meditatief karakter. Ja, dat kan mediteren zijn. Aan het begin of aan het eind van de dag met gesloten ogen vijf minuten op een rustig plekje alleen maar letten op je ademhaling is al mediteren. Maar als dat niks voor je is, kun je ook eens experimenteren met je hoofd leeg schrijven in een dagboek. Of een lekkere wandeling maken en al je zintuigen aan het werk zetten buiten in de natuur. Hoor je de vogels, zie je de lucht, ruik je het gras, voel je de wind? Of je kunt je aandacht naar je lijf brengen op het moment dat je merkt dat je hoofd vol zit. Gewoon ademen en je aandacht richten op je voeten of je buik. Wat voel je in je lijf? Verandert dat gevoel als je er even met je aandacht bij blijft? En wat wil dat gevoel je eigenlijk vertellen?
Ruimte in je dag
Je gaat nog een stapje verder door niet alleen ruimte in je hoofd te maken, maar ook in je tijd. Begin de dag met ruimte voor jezelf, start niet meteen met zorgen voor een ander (ontbijt klaarmaken, boterhammen smeren, je kent het wel 😉 ). Sta eens vijf minuten eerder op, meer hoeft echt niet. En gebruik die vijf minuten voor iets waar jij blij van wordt. Of rustig. Of ontspannen. Vijf minuten schrijven, je intentie voor de dag bepalen, op je gemak een kop koffie drinken terwijl je lekker naar buiten staart of een rondje door de tuin lopen om te genieten van het lentegroen dat haar kopje boven de grond begint uit te steken. En zorg ook verderop in je dag voor ‘witte vlekken’; plan niet elke minuut vol, maar zorg voor ademruimte tussen je activiteiten en afspraken. Een half uur witruimte is echt niet gek! Om het ene af te sluiten en ruimte te maken voor het volgende. Om even tot jezelf te komen, en te verteren wat er allemaal op je af is gekomen. Neem nu meteen even vijf minuten tijd om je af te vragen: hoe wil ik mijn dag starten, waar heb ik behoefte aan? En waar kan ik meer witruimte in mijn dagen toelaten?
Nu ben ik heel benieuwd: welke ruimte wil jij voor jezelf maken in je hoofd en in je tijd? Ik vind het gaaf en inspirerend om van je te horen onder deze blog. Dank je wel voor je reactie!
Wil je meer ruimte maken voor jezelf?
Haal jij veel inzichten, herkenning en bevestiging uit mijn blogs, en heb jij er behoefte aan om een volgende stap te zetten? Zoek jij naar meer ruimte voor jezelf? Naar minder ruis in je hoofd, naar een gevoel van vrijheid, rust en balans?
Laten we dan eens praten. Stuur me een mailtje (jantine@jebruisendezelf.nl) of bel me (06-42549554) om een telefonische afspraak te plannen. Je bent welkom en je verhaal is veilig bij mij.
Je kunt je ook aanmelden voor mijn Doorbraaksessie: http://jebruisendezelf.nl/doorbraak-expertsessie/
Shine bright, make a difference!
Bruisende groet,
Jantine.
P.S. Ben je geïnspireerd geraakt? Tof als je mijn blog wil delen! Dat kan via de knoppen hieronder. Dank je wel!
Herkenbaar Jantine, ook ik heb ruimte gemaakt op mijn telefoon en de fb app verwijderd. Geen moment gemist, eigenlijk best wel fijn om niet gestoord te worden en zelf te kunnen bepalen wanneer je toe bent aan social snack time. Ruimte voor meditatieve momenten en/of rustgevers bouw ik dagelijks in. Its my way of slowly moving gedurende de ratrace van alles wat toch op een of andere manier gedaan moet worden.
Groet Dolinda
Ha Dolinda, leuke term ‘social snack time’ 🙂 Dat is het precies! Mooi dat je de ruimte voor jezelf hebt gevonden, en je eigen ‘slow movement’ bent gestart. Kwestie van jezelf gunnen, vind je niet? Dank je wel voor je mooie reactie. Groetjes, Jantine.
Hoi Jantine, witte vlekken in je dag inplannen is zeker iets wat je jezelf kunt aanleren. Soms noodgedwongen, omdat je anders zwarte vlekken voor je ogen gaat zien. Van vermoeidheid, van pijn, van voortrazende gedachten. En als je eenmaal ervaart hoe goed het je doet om een rustiger tempo te kiezen, dan wil je niet meer anders. Intussen kleur ik mijn witte vlekken het liefst groen 😉 Vanmiddag dus even creatief bezig zijn om de lente ook binnen op tafel te krijgen. Maar het kan ook een paar minuten naar buiten kijken zijn, daar begin ik de dag vaak mee. En net een uurtje bezig geweest met digitaal detoxen, voor meer rust in de mailbox en op de telefoon. De meeste ruis heb je toch echt zelf aangezet dus die kun je ook weer uitzetten. Ben benieuwd hoeveel rust dit gaat opleveren….
Klinkt heerlijk Jeannette, je ‘witte vlekken’ groen kleuren, ik zie het helemaal voor me 🙂 En je hebt zo gelijk: de meeste ruis zet je zelf aan! Maar om dan de knop te vinden bij jezelf om die ook weer uit te zetten… makkelijker gezegd dan gedaan soms. Het begint bij jezelf de ruimte gunnen om het op jouw eigen manier en tempo te doen, zonder ruis en herrie. En als je dat eenmaal ervaren hebt, wordt het steeds makkelijker om er telkens opnieuw voor te kiezen, is mijn ervaring. Lekker geen zwarte vlekken meer 😉 Dank je wel voor je geweldige reactie! Liefs, Jantine.