“Opzij, opzij, opzij, 
maak plaats, maak plaats, maak plaats, we hebben ongelofelijke haast. Opzij, opzij, opzij, want wij zijn haast te laat, we hebben maar een paar minuten tijd. We moeten rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan. We kunnen nu niet blijven, we kunnen nu niet langer blijven staan. Een andere keer misschien, dan blijven we wel slapen en kunnen dan misschien als het echt moet wat over koetjes, voetbal en de lotto praten. Nou dag tot ziens, adieu, het ga je goed.”

Afgelopen week hoorde ik deze gouwe ouwe van Herman van Veen weer eens voorbij komen. Zijn rake woorden troffen mij middenin een hectische periode met werkstress, communicatiestoornissen, Sinterklaasdrukte, een wereld op hol waarin mensen elkaar boos en bang maken, een echtgenoot die net zo hard rent en vliegt om alle ballen in de lucht te houden en ontwikkelingen op werkgebied waarvan ik nog niet weet waartoe ze zullen leiden… Ik ren en vlieg van het ene naar het andere. Een onverwachte extra activiteit op mijn bordje? Maakt niet uit, dan ga ik nog wat harder rennen. Snel, snel, alles moet af. Want dan wacht er rust en ruimte, dan komt er tijd voor een goed gesprek, een spelletje met mijn kind, een herfstwandeling, een goed boek of op ons gemak eten met z’n allen aan tafel. Toch?

Het houdt niet op!
Niets is minder waar. Ik hou mezelf voor de gek. Vink het ene actiepunt van mijn lijstje, om er tien nieuwe voor in de plaats te vinden: mailtjes, telefoontjes, deadlines, hulpverzoeken, nieuwe projecten, whatsappjes, Facebook berichten, speelafspraken, een kind dat hoognodig een kapper, nieuwe schoenen en een winterjas nodig heeft. Het houdt niet op. Maar wacht even… houdt ‘het’ niet op, of hou IK niet op? Hoe kan het toch dat je je steeds voorneemt om rust en ruimte te maken voor de dingen die je belangrijk vindt, en dat je jezelf aan het eind van de dag uitgeput voor de tv of een ander beeldscherm terugvindt zonder dat je je voornemen hebt uitgevoerd? Weer een dag voorbij zonder dat goede gesprek met een vriendin, gezellig natafelen met je gezin, een lekkere wandeling of even flink sporten, tijd voor de cursus die je graag wil volgen of dat boek dat je graag wil lezen. Ja, je hebt veel gedaan vandaag. Misschien anderen blij gemaakt. Maar waar is jouw gevoel van voldoening, waar heb je jezelf mee blij gemaakt?

Doen wat jij belangrijk vindt
In het laatste nummer van mijn favoriete tijdschrift Flow (nummer 7 – 2015) kwam ik een verhelderend inzicht én een paar goede tips tegen. De Amerikaanse timemanagementspecialist Stephen Covey bedacht een kwadrant met vier ‘vakjes’ waar je alles wat je doet in kunt stoppen:
1. belangrijk en urgent
2. belangrijk en niet urgent
3. onbelangrijk en urgent
4. onbelangrijk en niet urgent

Veel van wat we op een dag doen, zit in vakje 1. Het zijn dingen die zowel belangrijk zijn als urgent, zoals een deadline halen of een lekke band plakken. Maar ook vakje 3 slurpt ongemerkt veel van onze tijd op. Het zijn de dingen die urgent lijken, maar het eigenlijk niet zijn. Mailtjes die je krijgt waar je meteen op reageert, telefoontjes die je opneemt terwijl je midden in iets anders zit. Daardoor komen we doorgaans niet toe aan vakje 2 (belangrijk, niet urgent). Terwijl juist daar activiteiten zitten als vaker lezen, wél die hardloopcursus volgen of meer tijd voor je partner en vrienden vrijmaken. Omdat we moe zijn van een hele dag reageren op berichtjes en mensen die wat van ons willen, kiezen we ’s avonds voor makkelijk tijdverdrijf als televisiekijken. Dat lijkt lekker, alleen loop je er uiteindelijk op leeg. En nog belangrijker: op de lange termijn kom je geen stap verder met de wensen, verlangens en doelen die jij in je leven wil bereiken. Er schuiven steeds onbelangrijke zaken voor die je aandacht, tijd en energie wegkapen.

Covey geeft in zijn boek Timemanagement volgens Covey tips om wél toe te komen aan de dingen die ertoe doen:

• Denk bij elk whatsapp-berichtje, mailtje of telefoontje: moet ik hier (meteen) op reageren, moet ik het überhaupt meteen lezen? Leg zo nodig je telefoon of iPad in een andere kamer.
• Zet drie of vier dingen op papier die je het belangrijkst vindt, zoals ‘vriendschap’, ‘relatie’, ‘persoonlijke ontwikkeling’ of ‘gezondheid’. Covey noemt die je levensdoelen. Hoe kun je hier tijd voor inruimen? Behandel ze net zo serieus als je werk.
• Combineer dingen die je belangrijk vindt. ‘Mijn vrienden vaker zien’ en ‘goed voor mezelf zorgen’ wordt bijvoorbeeld ‘met mijn vriendin op yoga’ of ‘met vrienden 1x per maand gezond koken’. ‘Leuke dingen doen met mijn partner’ en ‘goed voor mezelf zorgen’ wordt bijvoorbeeld ‘samen een weekend weg’ of ‘samen een dagje sauna’. ‘Meer tijd met vrienden doorbrengen’ en ‘tijd maken voor persoonlijke ontwikkeling’ kan samen in ‘met een vriend een cursus filosofie volgen, tekenles nemen of bij de muziekschool gaan’. Je snapt het principe. Schrijf er voor jezelf ook eens een paar op en zoek naar waardevolle combinaties die een lach op je gezicht brengen.

En nu: aan de slag!
Denk je nu ‘die tips, daar heb ik wat aan’, maar kun je hulp gebruiken om in actie te komen? Meld je dan aan voor de workshop ‘Leven is een kunst, wat maak jij er van?’ op vrijdag 11 december a.s. Even pas op de plaats om zonder haast stil te staan bij wat jij belangrijk vindt in jouw leven. Geen zware kost, maar een ontspannen middag waar je in een vertrouwde sfeer op zoek gaat naar je unieke talenten, leert waarderen wat er is in je leven, helder krijgt wat je anders of beter wilt, even weg bent uit de drukte, aan de slag gaat met jouw onuitgesproken dromen of verlangens en naar huis gaat met concrete actiepunten die je direct kunt toepassen.

Met energieke groet,
Jantine.

P.S. ik vraag me af welke activiteiten er eigenlijk in vakje 4 ‘onbelangrijk en niet urgent’ zitten. Voor mij zouden dat bijvoorbeeld strijken en de badkamer schoonmaken zijn. Het eerste doe ik als ik écht die blouse aan wil die al maanden bij de strijkwas ligt, het laatste hebben we uitbesteed. Zo kun je er ook mee omgaan :-). Hoe doe jij dat?