That’s the question. Te zijn of niet te zijn. Zo’n beetje de beroemdste vraag aller tijden. De moeder aller vragen, zou je kunnen zeggen. Shakespeare liet ‘m Hamlet al in het jaar 1600 stellen. En hij is nog steeds superactueel, als je ‘t mij vraagt! Maar dan wel in een modern jasje: wie moet je ZIJN? Om te worden wie je BENT?
Leven of lijden
Voor Hamlet ging de vraag over leven of sterven. Beetje theatraal en depressief misschien, maar da’s nou net Shakespeares bedoeling 😉 Hij geeft antwoord op zijn eigen vraag door te stellen dat we liever lijden onder alles wat het lot ons toeslingert, liever de lasten dragen die we kennen, dan het onbekende tegemoet gaan. En dan gebeurt er dit:
“Zo verlamt het geweten ons tot lafaards,
en zo wordt gezonde daadkracht verziekt door bleek gepieker
en lopen grootse ondernemingen op niets uit.”
Piekeren en piepende remmen
Kijk, now we’re talking! Nu gaat het ergens over, nu zitten we weer in 2017 ;-). Waarin wensen, verlangens en ambities aan je trekken. En twijfels, wikken en wegen je verlammen. Waar je plannen met piepende remmen tot stilstand komen nog voordat je ermee gestart bent. Omdat dat piekerstemmetje in je hoofd niet ophoudt je te vertellen:
- dat je nooit goed genoeg bent (om die ene fantastische baan te gaan doen, voor jezelf te beginnen, je muzikale of creatieve dromen uit te leven of eindelijk je grenzen aan te geven bij je familie of die ene ‘vriend’ die al je energie opzuigt);
- dat je een mislukkeling bent (omdat je nooit een opleiding afmaakte, iedere baan en relatie in een teleurstelling eindigden, je ver onder je niveau werkt terwijl al je klasgenoten van vroeger een glanzende carrière hebben opgebouwd);
- dat het voor jou toch niet is weggelegd (geluk, rust, voldoening, liefde, warmte, energie, zelfvertrouwen, zinvol leven en werken op je eigen voorwaarden).
Ho, stop! Nu trek ik piepend aan de rem! Want hoe zou het zijn als:
- je stopte om uit alle macht die stem in je hoofd het zwijgen op te leggen? En ‘m gewoon negeert?
- je stopte om je wensen, verlangens en ambities weg te moffelen? En ze in het volle licht zet?
- je stopte om je aan te passen aan de verwachtingen van een ander? En je eigen pad bewandelt, stapje voor stapje, óók als het spannend en onzeker is?
Die ene vraag…
Nu hoor ik je denken ‘ja, jij hebt makkelijk praten, maar dit is nou net het allermoeilijkste!’ Niet als je begint met jezelf deze ene vraag te stellen: wie moet jij ZIJN, om te worden wie je BENT? Zeg maar de moderne vertaling van Shakespeares beroemde vraag. De nieuwe moeder aller vragen :-).
Wie moet jij ZIJN? Niet wie je WIL zijn, want je bent al wie je bent. Niet wie je DENKT dat je altijd geweest bent, maar wie jij NU moet zijn. Niet wie je denkt te zijn in de ogen van anderen, maar de echte, onvervalste JIJ die zich nu nog binnenin jou schuilhoudt. Die misschien een beetje onwennig voelt. Waarvan het best spannend is om haar te laten zien. Aan jezelf. En aan de buitenwereld. Waarvan je WEET dat ze er is, dwars door de onwennigheid en dat spannende gevoel heen. Unstoppable, moedig, sterk en zacht tegelijk.
Wie ik moet zijn? Wie ik al ben? Een getalenteerde, superslimme, gedreven, warme, liefdevolle, betrokken vrouw die graag geeft door haar talenten te delen. Die er blij van wordt als ze anderen ziet groeien naar wie zij zijn. Die dit opschrijft, ook als ze soms twijfelt of het wel goed genoeg is, of je er wel op zit te wachten. Die dóórgaat en doorzet, unstoppable, moedig, sterk en zacht tegelijk. Net als jij…
Wie moet JIJ zijn? Zodat je kunt worden wie je echt, allang, helemaal en onvervalst BENT? Wie komt er dan tevoorschijn? En wat wordt er dan mogelijk? Maak de komende dagen eens tijd om antwoord te geven op deze vragen. Al schrijvend, tekenend, knippend, plakkend of schilderend. Ik vind het geweldig als je me laat zien wie je moet zijn. Met een mailtje, een foto, een appje of een reactie in het reactieveld hieronder. Niet over nadenken, gewoon doen.
Nog meer worden wie je bent? Wees welkom!
- Op 1 januari 2018 start een nieuw groeiseizoen FLOW&GROW voor hart-gedreven onderneemsters (in spé). Wil jij groeien in zinvol ondernemen op je eigen manier? Verlang je ernaar je plannen om te gaan ondernemen te laten ontkiemen in het nieuwe jaar? Kom erbij! Hier vind je alle info: https://jebruisendezelf.nl/flow-en-grow-in-ondernemen/
- Meld je aan voor een Helder gesprek. Jij en ik. Samen verkennen waar je staat, en wie je moet zijn om te daar komen waar je naartoe wil. In je werk, je bedrijf of je leven. Meld je hier aan: https://jebruisendezelf.nl/helder-gesprek/ Of bel (06-42549554) of mail (jantine@jebruisendezelf.nl) me om een afspraak te maken. Een verkennend gesprek kan ook telefonisch of via Skype.
Gun jij dit meer getalenteerde, sensitieve, creatieve, hart-gedreven prachtvrouwen? Tof als je mijn blog wil delen. Dat kan met de social media knoppen hieronder. Dank je wel!
Bruisende groet,
Jantine.
P.S. Voor de liefhebbers de volledige tekst van Hamlets monoloog:
“Te zijn of niet te zijn, dat is de kwestie:
of het nobeler is om te lijden
onder alles wat het wrede Lot je toeslingert
of om de wapens op te nemen tegen een zee van zorgen
en er al vechtend een einde aan te maken?
Te sterven, te slapen, niets meer;
en in die slaap rust vinden voor alle hartzeer
en de duizend pijnen die je lichaam je bezorgen,
dat zou een einde zijn om jezelf toe te wensen.
Te sterven; te slapen: misschien wel dromen: Ach nee,
daar wringt het ‘m: want welke dromen komen in die dodenslaap,
als we de aardse zorgen hebben afgeworpen,
Het doet ons weifelen: dit is de overweging die leidt
tot de ellende van zo’n lang leven,
Want wie zou de gesel en de hoon van de tijd verdragen,
het onrecht van de onderdrukker, de arrogantie van de rijke,
de pijnen van een onbeantwoorde liefde, de dwalingen van het recht,
de onbeschoftheid van een ambtenaar, en de verachting
waarmee onbenullen je geduldige werk belonen,
wanneer je rust kan vinden met een simpele dolkstoot?
Wie zou dit alles verdragen, zweten en kreunen onder een ellendig bestaan
als niet de dreiging van wat achter de dood komt er was,
het onontdekte land waar geen reiziger uit weerkeert
verwart ons en maakt ons zwak,
zodat we liever de lasten dragen die we kennen
dan het onbekende tegemoet te gaan.
Zo verlamt het geweten ons tot lafaards,
en zo wordt gezonde daadkracht verziekt door bleek gepieker
en lopen grootse ondernemingen op niets uit.
Stil nu, daar is mooie Ophelia! Nymf,
laat mijn zonden in je gebeden herinnerd worden.”
– – vertaling: J. Grandgagnage, bron: Wikipedia – –
Hoi Jantine, dank je wel voor het, op het juiste moment voor mij, toesturen van dit bericht en gedicht.
To be or not to be, inderdaad, jezelf durven zijn.
Vanavond ga ik iets voordragen, ik vind het spannend en vraag me af wat het publiek er van zal vinden.
Voor mezelf weet ik heel duidelijk dat dit is wat ik uit wil dragen en dat ik superleuk vind.
Ik ga dus goed mijn best doen om mezelf te zijn, in de hoop om verbinding met de anderen te hebben.
Met o.a. deze aanmoediging van jou in mijn achterhoofd.
Dank je wel Shakespeare en Jantine
Ha lieve Geertje, dank je wel voor jouw meer dan mooie reactie. Het woord aanMOEDiging zegt het al, het raakt de MOED aan die je al in je hebt. De moed om zichtbaar te worden met jouw reactie hier onder mijn blog, en de moed om zichtbaar te worden op het podium met jouw essentie. Zichtbaar worden op je eigen podium, moedig en kwetsbaar tegelijk. Zo fijn dat je ook nog laat weten hoe het geweest is, zo waardevol dat je precies door je moed en kwetsbaarheid aan elkaar te verbinden dat ervaart wat je graag wil ervaren: verbinding met anderen door jezelf te zijn. Je bent een prachtig en inspirerend mens! Dankbaar dat je mij en anderen daarmee aanraakt. Liefs, Jantine.
Beste Jantine en Shakespeare,
Superleuk was het gisteravond, vanuit mezelf kon ik doen wat ik wilde doen en zag ik eerst de verwondering bij het publiek en kreeg ik daarna een hartverwarmend applaus en leuke reacties.
Mijn opzet was geslaagd, het was gezellig en er was verbinding.
Met hartelijke groeten,
Geertje